Kamienie na szaniec – Streszczenie – Aleksander Kamiński
Po śmierci przyjaciół psychicznie załamał się Zośka. Czuł się odpowiedzialny za śmierć kolegów. Wyjeżdża na wieś i tam spisuje wspomnienia o Rudym, nadając im tytuł Kamienie rzucane na szaniec. Po powrocie do Warszawy otrzymał zadanie, by odbić grupę więźniów przewożonych z obozu w Majdanku do Oświęcimia. Plan wykonał, więźniów uwolnił. Jednak w sierpniu 1943 r. Zośka ginie podczas szturmu pod jego dowództwem na posterunek żandarmerii w Sieczychach. Staje się jedyną ofiarą zwycięskiej akcji. Tak kończy się opowieść o ludziach, którzy potrafią pięknie umierać i pięknie żyć.
Dodaj komentarz