Pan Tadeusz – Opis burzy nad Soplicowem – Środki artystyczne – Adam Mickiewicz
Epitety:
- ozłocona ziemia
- krople dżdżyste
- wielkie, jasne, okrągłe traw przekosy
- kędziory snopów
- długim warkoczem
- niezmierne słońce
Porównania:
- krople dżdżyste jak grady ziarniste
- chmura za słońcem leci jak gdyby je pochwycić chciała przed zachodem
- lecą traw przekosy jako garściami wyrywane włosy
- wicher trzeci wdarł się z roli jak słup czarnoziemu
- wicher jak ruchoma piramida toczy
- deszcz pluszczy jak z sita
- krople zlały się razem, to jak proste struny
Ożywienia, animizacje:
- Ziemia świeci ponuro, żółtawo-czerwona
- chmura wyławia resztki światła
- kilka wichrów, jeden za drugim lecą
- pryskają gałęzie
- wichry zwarły się, porwały się, wpoły borykają się
- wicher łbem grunt wierci
- piasek sypie
- wydma roztwiera się
- otrębuje burzę
- wichry uderzyły
- rykły pioruny
- krople buchają
- zakryły się niebiosa i ziemia
- noc z burzą zaciemnia
- widnokrąg pęka
- anioł burzy rozświeci twarz
- deszcz szumi
Uosobienia, personifikacje:
- wiatry wyją, upadają na rolę, tarzają się, ryją, rwą skiby
- piasek sypie gwiazdom w oczy
- wichry ryknęły
- grom zaśnie, wzbudzi się, ryknie
Onomatopeje, dźwiękonaśladowca:
- prześwisnęło
- świszczą
- pluszczy
- szumi
Dodaj komentarz