Pan Tadeusz – Jacek Soplica jako nowy typ bohatera romantycznego – Adam Mickiewicz
Horeszko zabiegał o względy Jacka, gdyż tez mógł dowolnie manipulować na sejmikach głosami okolicznej szlachty. Jednak, kiedy Jacek zakochał się ze wzajemnością w córce Horeszki – Ewie, dumny magnat nie zgodził się na ślub córki z ubogim szlachcicem, w ten sposób unieszczęśliwił ich oboje. Ewę wydał za mąż za kasztelana witebskiego, zrozpaczony Jacek poślubił pierwszą napotkaną dziewczynę, która urodziła mu syna Tadeusza, sama wkrótce zmarła.
Urażona ambicja i duma doprowadziła Jacka do krwawej zemsty. Miłość okazuje się dla niego uczuciem tragicznym, sprowadzającym nieszczęście. Gdy w 1792 r. Moskale zaatakowali zamek, Jacek zabił niedoszłego teścia. Zrobił to z zemsty, gdyż emocje spowodowane wyrządzoną przez Horeszkę krzywdą zwyciężyły. Bohater żałował swego czynu, tym bardziej, że został niesłusznie posądzony o zmowę z Moskalami i okrzyknięty zdrajcą narodowym: Bo fałsz, żebym był w jakiej z Moskalami zmowie, mówi Jacek na spowiedzi.
Dodaj komentarz