Adam Mickiewicz – Oda do młodości – Interpretacja

1. Nadawca:

wzlecę, dzielę, pchniemy Cię, opaszmy – używa czasowników w trybie rozkazującym.

Adresat: młodość, razem młodzi przyjaciele

2. Budowa i cechy ody:

– utwór pochwalny

– gloryfikujący młodość

– patos

– opiewający wzniosłą ideę

– motyw mitologiczny – odwołanie się do postaci Heraklesa

– hiperbolizacja

3. Podział świata:

świat młodych i świat starych

starość:

  • nieczułe lądy
  • martwy świat
  • patrzy na dół
  • wody trupie
  • bez serc, bez ducha
  • szkieletów ludy
  • wieczna mgł zaciemia
  • gruśność
  • opleśniała kora
  • zamęt, noc, mrok
  • noc głucha
  • skorupa
  • samoluby
  • zbytni konserwatyzm

młodość:

  • ognisko
  • oko słońca
  • nad poziomem wylatuj
  • hektat żywota
  • skrzydła
  • jutrzenka swobody
  • światło, zielone lata
  • serce niebieskie
  • jednością silni

4. Rady dla młodych:

  • bądź wyjątkowy
  • zdobywaj szczyty, nie idź pod prąd
  • korzystaj ze swojej wiedzy
  • działaj wspólnie, zyskuj przyjaciół
  • zmieniaj świat
  • uwierz w siebie

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.