Adam Mickiewicz – Oda do młodości – Interpretacja
1. Nadawca:
wzlecę, dzielę, pchniemy Cię, opaszmy – używa czasowników w trybie rozkazującym.
Adresat: młodość, razem młodzi przyjaciele
2. Budowa i cechy ody:
– utwór pochwalny
– gloryfikujący młodość
– patos
– opiewający wzniosłą ideę
– motyw mitologiczny – odwołanie się do postaci Heraklesa
– hiperbolizacja
3. Podział świata:
świat młodych i świat starych
starość:
- nieczułe lądy
- martwy świat
- patrzy na dół
- wody trupie
- bez serc, bez ducha
- szkieletów ludy
- wieczna mgł zaciemia
- gruśność
- opleśniała kora
- zamęt, noc, mrok
- noc głucha
- skorupa
- samoluby
- zbytni konserwatyzm
młodość:
- ognisko
- oko słońca
- nad poziomem wylatuj
- hektat żywota
- skrzydła
- jutrzenka swobody
- światło, zielone lata
- serce niebieskie
- jednością silni
4. Rady dla młodych:
- bądź wyjątkowy
- zdobywaj szczyty, nie idź pod prąd
- korzystaj ze swojej wiedzy
- działaj wspólnie, zyskuj przyjaciół
- zmieniaj świat
- uwierz w siebie
Dodaj komentarz