Adam Mickiewicz – Konrad Wallenrod – Konrad Wallenrod jako bohater tragiczny

Konrad, bohater powieści poetyckiej Adama Mickiewicza Konrad Wallenrod jest postacią tragiczną – to jednocześnie bohater i zdrajca.

Jego życie tak naprawdę było tragiczne począwszy od dzieciństwa, kiedy został porwany przez Krzyżaków, poprzez młodość spędzoną wśród wrogów, aż do śmierci. Bohater musi poświęcić szczęście osobiste, by ratować ukochaną ojczyznę. Cokolwiek by nie uczynił, to i tak przyniesie to negatywne skutki. Kiedy pozostanie w domu, doprowadzi do upadku państwa. Kiedy wyjedzie – unieszczęśliwi żonę.

Konrad kochał ojczyznę bardziej niż własne życie i dla niej poświęcał miłość do ukochanej kobiety i swój własny honor. Chcąc doprowadzić Krzyżaków do klęski posłużył się środkami nieetycznymi, choć jak średniowieczny rycerz, ceniący sobie nade wszystko honor, brzydził się podstępem i zdradą. Ale cel uświęca środki bo jeśli nie można być lwem, trzeba być chytrym lisem. Żyjąc w zakłamaniu i wśród wrogów bohater wypełnia swoją misję, choć bardzo cierpi, bo wewnętrznie pogardza metodami, którymi się posługuje. Ponosi koszty spiskowania, niemoralny czyn Konrada okupiony jest załamaniem psychicznym. Poświęca się dla ogółu, ale pozbawia się honoru i prawa należenia do ludzi godnych sławy. Wyrzuty sumienia nie dają mu spokoju i doprowadzając do tragicznego finału, czyli samobójczej śmierci, będącej dla niego wybawieniem od cierpień.