Dziady cz. III – Konrad jako bohater romantyczny – Adam Mickiewicz

Konrad jako bohater romantyczny III cz. Dziadów Adama Mickiewicza jest więźniem zamkniętym w celi klasztoru bazylianów. Tam, 1 listopada 1823 r., przeistacza się z romantycznego, nieszczęśliwego kochanka – Gustawa z IV cz. Dziadów w Konrada, bojownika o wolność swego narodu. Słowa wypisane na ścianie w więzieniu Gustaw umarł, narodził się Konrad mają znaczenie symboliczne. To przeobrażenie było charakterystyczne w ogóle dla bohatera romantycznego, dla którego wielka romantyczna miłość ustąpiła miejsca idei walki o wyzwolenie kraju.

Konrad jest poetą – patriotą niezwykle cierpiącym, który nie może pogodzić się z niewolą ojczyzny. Współwięźniom jawi się on jako człowiek szalony, ale jednocześnie wielki indywidualista, wyposażony w ogromną siłę i władzę Dziś mój zenit, moc moja dzisiaj się przesili, dziś poznam czym najwyższy, czylim tylko dumny – powie.

Strony: 1 2 3

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.