Adam Mickiewicz – Dziady cz. III – Geneza. Czas i miejsce akcji.

Dramat romantyczny Adama Mickiewicza Dziady cz. III, powstał w Dreźnie, w 1832 r. Akcja utworu rozpoczyna się 1 listopada 1823 r. w Wilnie przy ulicy Ostrobramskiej, w więziennej celi w klasztorze Bazylianów i trwa do 1 listopada 1824 r. – kończy się na cmenatarzu w noc Dziadów.

Bezpośrednim bodźcem do napisania Dziadów cz. III był upadek powstania listopadowego. Mickiewicz miał wyrzuty sumienia, spowodowane nieuczestniczeniem w powstaniu, opisał więc wydarzenia wcześniejsze, w których sam brał udział, związane z procesem filomatów w Wilnie. Utwór jest chęcią zadośćuczynienia narodowi, który w walce o wolność w latach 1830-31 nie był wspomagany przez swego wielkiego wieszcza.

Na początku dramatu jest zamieszczona dedykacja następującej treści: Świętej pamięci Janowi Sobolewskiemu, Cyprianowi Daszkiewiczowi i Feliksowi Kołakowskiemu (…) narodowej sprawy męczennikom. Poeta ukazał w swym dziele prześladowania uczniów litewskich przez cara i jego zausznika, Nowosilcowa, scharakteryzował zróżnicowane pod względem poglądów i postawy ideologicznej polskie społeczeństwo, ukazał metody działania carskich urzędników.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.